Carajillo for Twist Collective.

 Had je het al (misschien) gezien? Aan de zijkant stond al sinds April een foto van de Carajillo.
Een ontwerp van ... Kantwerk voor het amerikaanse online brei Magazine!

 Perhaps you've noticed the picture on the right side of this blog? It's Carajillo, an A Passion for Lace... design for the american online Knitting Magazine: Twist Collective.

(these first 3 pictures are made by C. Jarvis for Twist Collective Spring Summer 2015) 

Hoe het allemaal begon.
Aan een nieuw ontwerp beginnen gebeurt wel vaker. Soms wekelijks of zelfs dagelijks krijg ik nieuwe ideeën om te verwerken in een patroon. Op zich niets bijzonders. Maar als kleine zelfstandige moet je soms toch afvragen waar je naar toe wilt met je bedrijf. Nou.. een stukkie over de grens voor naamsbekendheid zou niet gek zijn. Waar? Knitty is natuurlijk een alom bekend online magazine met een héél groot verspreidingsgebied. Dat geeft echter een probleem. Dan moet ik zelf de foto's leveren en ik sta nu eenmaal niet graag zelf op de foto. En de patronen worden gratis na publicatie en dan heb je wel een groot publiek maar geen 'eten'. Nog niet.

 1.

 How it all began.
To start a new design isn't that difficult. I do it very often and sometimes even every day. Inspiration isn't something you plan on; it happens and needs to be handled. As a small entrepreneur you have a vision for the company and where you want to go. Building a name across the knitting world is a thing to do, but how? Well, perhaps an online knitting Magazine with a large audience? Like Knitty.com. Not bad, but it comes with a rather large 'problem'. I will have to make my own pictures and I'm not that keen to be photographed myself. And the patterns are free after publication and it reaches a very large group of knitters, but it won't bring home the bacon. Yet.

2.

 Augustus vorig jaar begonnen met een leuk ontwerp (foto 1). Mmm. Dat duurde wel heel lang voor ik bij de volgende herhaling ben. Zo wordt het wel een heel lange shawl. Uithalen en overnieuw. Ondertussen druk op zoek naar garen wat internationaal te krijgen is in de kleur die ik vond passen bij het seizoen. Je levert het in voor Lente Zomer 2015 in September van het jaar 2014. Dus een vrolijk warm geel werd het. Old Maiden Aunt "Buttermint" (geel) en Madeline Tosh Prairie "Filigree". Goed bezig om over de grens te denken!
En ik kon 2 versies maken, een in Shetland patroon en een met averechte rijen terug.
Dat zag er wel mooi uit!

 August last year I started with the designing and knitting the pattern. I had completed a search for a nice and bright yarn. You submit your design in the fall for the issue of Spring Summer the next year. First testing (Photo 1) resulted in a very long repeat so frogged that and started over. The design allowed me to make 2 versions, one in Shetland lace (every row patterned) and one in lace (purling back). I had found a nice yellow yarn (Old Maiden Aunt "Buttermint" and Madeline Tosh Prairie "Filigree". Yarn that is internationally available. Thinking outside the box here...



Daar kon ik wel achter staan! En... opsturen naar Knitty. Even kijken wat de deadline is: 6 december. Dan houd ik nog tijd genoeg om het helemaal te breien en in te leveren.
Ineens bedacht ik me dat Twist Collective altijd ERG mooie foto's maakt, en ik had net een nieuwsbrief gekregen met een 'Call for Submissions". AAAH! Goede timing. Dan hoef ik zelf géén foto's te maken, een chique online magazine én je kunt nog leuk verdienen per verkocht patroon. Interessant. Die deadline was wel heel dichtbij: 6 oktober al. Nou ja. Moet lukken. Eerst maar inleveren wat ik heb en afwachten wat er gebeurt.

3

 I could send this to Knitty and be proud to have made this. Let's check the deadline: December 6th. I can live with that. That leaves plenty of time to actually knit and photograph it all and submit it.
But... I remembered that Twist Collective always made gorgeous photoshoots of their projects/ designs and their excellent timing popped a "Call for Submissions" in my mailbox that week! Excellent. That meant I didn't need to make my own pictures and make a little money for each sold pattern. The deadline was very close, October 6th. That was okay, I could submit my plans and show what I already had. And then wait for the ax to drop...

 Ik was op Shetland toen de deadline kwam en voorbij ging. Gelukkig had ik het allemaal al opgestuurd (per e-mail!)  Spannend hoor! En oktober ging voorbij. Geen woord. Nix. November. Nix. Bibber! Wat nu? Nou ja, dan maar niet naar Knitty opsturen en alles inzetten op Twist Collective.

 I was on Shetland when the deadline came and went. Fortunately I had send everything I had with e-mail to TC and then the waiting began. October passed and no word. Nothing. November came and went. Shaking in my boots. Now what? Placing all bets in on TC and didn't send anything to Knitty anymore.

 En toen... na zo lang wachten schrik je toch wanneer je de naam in je mailbox ziet verschijnen. Twist Collective heeft je ontwerp gekozen! YEAH!!! En dan begint de 8 baan! Wat nu? Verder breien? Nee. Patroon schrijven? Nee, eigenlijk ook niet. Eerst wachten op het nieuwe garen en er moeten afspraken gemaakt worden, ondertekend en opgestuurd. Ze wilden ook nog een verandering invoeren in het patroon. Ze vonden de zigzag van de rand zo mooi, die wilden ze terug zien in de rest van de shawl. Hup. Nieuw patroon schrijven. (zie foto3) en test breien terwijl je op het nieuwe garen wacht.
Foto op sturen. De Charts werden zo wel erg groot en dit bedoelden ze niet helemaal.
Dus... uithalen en weer overnieuw. Nu met een subtielere zigzag. Dat zag er al beter uit. En toen was het al januari en de deadline voor het inleveren van het gebreide ontwerp was 2 februari. Zoef!

 Suddenly it popped up in my mailbox. Twist Collective likes your design for their new collection! YEAH! Then the rollercoaster begins! Now what? Knitting? No. Pattern writing? No. First make some clear outlines and signing a contract to make sure what the rules are. Then waiting for the new yarn they have chosen. And a note they wanted to alter the pattern a bit. They liked the edge so much, they wanted it reflected in the body of the shawl. So, when waiting for the yarn to arrive, made an alteration and swatched it. Send a picture (photo 3): No, that's not what they meant. It's too much. Back to the drawing board. The charts were becoming very large and the zigzag had to be smaller.
Then it was Januari 2015 already and the deadline for the shawl was February 2nd! Quick!!!

 Het garen kwam. Ai. Die kleur. Niet helemaal mijn smaak, maar ik had al rond gekeken en het is wel DE kleur voor 2015. Okee, daar kan ik mee leven. Ik was eerlijk gezegd ook niet zo blij met de 'dikte'. Ik ben niet helemaal gewend om Shetland patronen te breien in zulk dik garen. De 'ribbels' gaan dan een 'eigen' leven leiden. Het garen heeft echter een enorm pluspunt: HET IS ZOOOOO ZACHT!!! Ongelooflijk. En het ontwerp past precies uit 1 streng. Hij was zo maar klaar én opgestuurd en ruim voor 2 februari binnen! Nu werd het nog spannender...

 The yarn came. Oh.... The colour... Not what I had intended. I browsed on the net and found it to be thé colour for 2015. Okay. To be (more) honest, I was a bit disappointed by the yardage. I wasn't used to knitting Shetland in this type of yarn, it felt 'bulky'. And the garterstitch was certainly more pronounced compared to finer yarn. Having said that: the yarn did won me over because: IT IS SOOOOOOO SOFT! Incredible! Besides, the shawl could be made with just one skein! I finished it on time and it was IN America on time for the deadline too. Now it was even more tense!

 Het patroon moest nog gecontroleerd worden en plotseling was het 21 april zo ver! Hij kwam uit!
Oh... wat had ik er naar uitgekeken. Ook kon ik het eindelijk vertellen. Geheimen houden vind ik niet erg makkelijk.
En toen was ik toch een beetje teleur gesteld. Wel een werkelijk prachtig foto model en geen outdoor photoshoot. Een scherm met gekleurde ballen die maar een fractie donkerder zijn dan mijn shawl.
De andere shawls waren ook tegen een soort kamerscherm met kleurtjes gefotografeerd.
Alles was binnen! Ik snel terug kijken op vorige edities en die hebben bijna allemaal foto's die buiten zijn gemaakt. Deze editie ademde wel vrolijke kleuren en prachtige ontwerpen, maar geen Lente. Geen zomer. Geen zon, frisse lucht en schapewolkjes.

The charts needed to be checked and then.. suddenly April 21: the issue was live!
I had been looking forward to this for the longest time. Finally I was able to tell it to the world! I'm not so good at keeping secrets.
My first impression was of slight disappointment. The models were very pretty indeed, the designs are unique and certainly worthy of publication in such a renowned knitting magazine. But no outdoor photoshoot. No sun, No flowers, No sky, No Spring. My shawl was, as others were, photographed in front of a painted screen. And the colours of the screen were a near match for the colour of my shawl. You can hardly see the difference in a small thumbnail on Ravelry! At first I thought it was me, my expectations were to high and I was over the moon that they chose me as a candidate.
I've asked others and they told me they agreed with me: it doesn't breath spring. The entire photoshoot was indoors.

 Mijn ontwerp is door deze samenwerking zéker beter geworden. Ik heb enorm veel geleerd: doseren bijvoorbeeld. Zeg ja tegen een patroon en kies wat je niet wilt. Kijk goed en streep weg. Is dit nodig? Nee, weg er mee. Wordt het sterker! Houden zo. Vormgeving. Houd het compact en duidelijk.
Omdat de shawl in Amerika blijft, heb ik geen voorbeeld meer om te showen hier in Nederland. Dus... nog maar 1 gebreid. Met cobweb garen. Groot voordeel van dit ontwerp: je kunt hem zo groot maken als je wilt! De roze heeft 13 punten in de rand, de witte wel 25 en is wel 2 meter breed (punt tot punt!).

 My design certainly got better with this experience. The people at Twist Collective learned me a lot: look at your design and see what needs to be done. Say yes to this, and no to that. Will it get better when you do this, or is it better when you don't? Be strong! And keep it short and sweet.
The shawl is in America. That leaves me with no example to show here at home. So I made another.
In cobweb. And because it's a design with possiblities; you can make it as large as you like.
The Berry version has 13 points in the edging, the White has 25 and it measures 82" wide at the top!

 Al met al een héle belevenis die ik niet had willen missen! Ik zou zeggen; brei er zelf een! Licht en luchtig in cobweb of lekker warm in 65% Alpaca, 15% Silk, 10% Cashmere, 10% Camel. 

In the end: I wouldn't have missed it for anything! I'd also like to add: knit one yourself!
Light and airy in cobweb or nice and snuggly in 65% Alpaca, 15% Silk, 10% Cashmere, 10% Camel

Pattern: Carajillo
Designer: MoniqueB
For: Twist Collective Spring Summer 2015
Pictures: C. Jarvis and Bridget Boonstra
Suggested yarn: The Fibre Company Road to China Lace in Rhodolite. 

(656 yd / 600m per 3 1/2 oz/100gr skein: 65% Baby Alpaca, 15% Silk, 10% Camel, 10% Cashmere)

Needle size: US3 or 3.25mm circular needle.
32” / 80cm long or longer.
Adjust needle size if necessary to obtain correct gauge

Wingspan: approx 61” / 155cm
Length at the center back: 26 1/2” / 67,5cm.

Notions: stitch markers, blocking pins, tapestry needle, cotton thread for life line (optional).

ERRATA: there is a small error in Chart B (page 3)

Yarn available: The Fibre Company USA or in the Netherlands: Zeven Katten
Yarn available: Jamieson & Smith UK or in the Netherlands: Great British Wool. (cobweb option: Jamieson & Smith Gossamer 1/16NM in natural white (3 balls = 75gr)

This pattern is also available via Ravelry: they will redirect you to the Twist Collective site.
The pattern is only available in English and has Charts only.