4 maart 2011

Can't Fix This Either (or part II)

Chris, onze oudste van 15, had vorige week, in de voorjaarsvakantie, stage en kreeg een bult onder zijn arm. Zag er niet lief uit, en hij was best moe iedere keer. Ook warm en slapjes op de bank. We dachten nog dat hij zich vertilt had met sjouwen.

Maandag naar de dokter gegaan. Rond half 9 's morgens. Bloed laten prikken en vandaag uitslag. "smiddags had ik het huis schoongemaakt en ging ik rond 3 uur naast hem zitten en zag dat er nu een dikke bult onder z'n hals / nek zat! Hij had er nix van gevoeld. Dus ik metéén de dokter weer gebeld en gemeld dat er nóg een bult bij gekomen is.
Maar..

Dinsdag moest hij ook nog om een foto voor zijn pols die hij anderhalf jaar geleden gebroken had. Om te kijken of z'n groeischijf in orde was. Dat was gelukkig zo, maar de halve middag in dat ziekenhuis omgehangen.
Dinsdagmorgen had de doktersassistente nog terug gebeld dat ze Chris nog een keer wilden zien. En dat de uitslag van z'n bloed binnen was. Maar dáár zei ze verder niets over.
Chris zat ondertussen op school en na dat we uit het ziekenhuis kwamen, zaten we om 5 uur bij de huisarts.
Die was knap ongerust. Hij schrok van de bult in Chris' nek/hals en vertelde dat 't bloed liet zien dat hij bloedarmoede heeft. 5.8, nou zo laag heb ik het zelfs nooit gehad. En het bloedbezinksel was heel hoog. 81 of zo. Geen idee wat dat nou inhoudt.
De huisarts meldde dat hij direct met de kinderarts zou bellen.
Wij ondertussen naar huis om Sean en Bridget op te halen.
De huisarts belde ons om te zeggen dat ze Chris misschien wel naar Groningen wilde hebben.

Woensdag: we wachten op telefoon maar dat duurt en dat duurt. Zo lijkt het. Maar dat komt omdat ze alles in een serie willen plannen. Overal tussendoor.
Dan is het tijd om echo's en foto's te maken. Het valt me op dat ze er wel heel erg veel neemt. Ook van zijn hele bovenlichaam. Bloed wordt afgenomen.
Dan is het tijd om naar de kinderarts te gaan. Ze onderzoekt en ondervraagt.
Dan voelen we een conclusie aankomen. En het K woord valt. Kanker in de lymfeklieren.
Niet helemaal zeker, maar alle onderzoeken wijzen er naar. Hodgkin of Non-Hodgkin.
Normaal racen er 100 gedachtes door mijn hoofd. Mijn man schrikt niet; hij vermoedde het al. Maar ik viel helemaal stil. Chris keek ons vol ongeloof aan. Tranen.
Afspraken worden gemaakt om het in Groningen UMCG verder te onderzoeken. We mogen naar huis om van de schrik te bekomen.

Donderdag. We moeten rond half 12 in het UMCG zijn. Maar we zijn daar nog nooit geweest en voelen ons heel klein in zo'n groot dorp. Omdat we hier ook tussendoor in gepland zijn, ondanks het grote woord SPOED op Chris' dossier, moeten we heel lang wachten. De oncoloog onderzoekt Chris ook nog een keer; weer uit de kleren, meten, wegen, voelen, praten. Bijna dezelfde conclusie. Er is weinig ruimte voor een andere ziekte. Maar het zou nog kunnen. De oncoloog wil de chirurg erbij halen, maar die is in operatie. Daarna zitten we weer uren in de wachtkamer. De lichten van de afdeling zijn al uit, als de chirurg ons roept. Chris weer uit de kleren, voelen, meten, praten. Morgen krijgen we telefoon want er is nu geen plek in het ziekenhuis.
Weer naar huis terug, oma heeft eten klaar. Voor Sean en Bridget is gezorgd en mogen daar logeren. Oma en opa hebben ondertussen de vakantie afgezegd. Ze zouden in mei gaan, maar ze willen blijven om ons bij te staan. ZO LIEF.

Vrijdag. Kinderoncoloog belt tussen de middag op. Chris is ingepland, wederom met spoed, voor maandag opname; dinsdag operatie (mits er geen trein verongelukt of zo), woensdag en/of donderdag de PET-scan en CT. Dan mogen we waarschijnlijk weer naar huis en dan is het wachten op de uitslag. Dat duurt waarschijnlijk 2 weken! Wat dan de uitslag is, bepaald hoe het verder gaat.

Sommige mensen heb ik persoonlijk opgebeld omdat ze dit niet via internet moeten lezen. Helaas kwam ik er niet aan toe iedereen te bereiken, die ik wilde bereiken. Sorry.
Ook iedereen die mee heeft gelezen via Twitter en Facebook wil ik bedanken voor hun medeleven en reacties. HEEL ERG LIEF van jullie.

For my english readers:

My son got ill last week. We didn't think of it much and we went and saw a doctor mondaymorning. He had a lump under his arm, soft, not coloured at all and not painfull. But, in the afternoon, I had noticed a new lump at his neck. So that afternoon we went to see the doctor again. Blood was taken and that was not good. Anaemic and something else I don't know the name of.
With the speed the new lump appeared (size of a small apple but soft and only sticking out an inch or so.. but still) the doctor was quite worried.
So, we spend the whole wednesday in hospital for testing.
Our son is 15, hardly ill a day in his life after he was 4 years old.
The doctor in the local hospital examined him and with the results of the bloodtest and scan-echo´s there was only one illness that came to mind. Cancer. Hodgkin or non-hodgkin.
Thursday we were at the UniversityMedicalCenter in Groningen, with an oncologist and a surgeon. They both examined him and came to the same conclusion. It might be something else, but it really looks like cancer so far. They want to do a PET-scan, a CT scan, a biopsy and then the final results will be in. But, there was no room at the inn (the childrens hospital was full) so we had to go home.
The tests will be done next week, and then it will take up to two weeks till they can tell what it really is.

I'm sorry you have to read it on the internet, I wanted to tell everyone in person, but honestly I don't have the time to do all that. Thank you for your compassion, also everyone who is following us via Twitter and Facebook.

41 opmerkingen:

Annamari zei

I am so sorry to read this. And I really do not know what else to say, than have faith! I wish you all the best, and I hope your son will get healthy very soon.

Ev zei

Oh Monique!! I'm so sorry to read about your son. My thoughts and prayers are with you and your family. I know that we are never given more than we can handle with God's help, but I also know it isn't always easy. I wish you all the strength and peace you need as you travel the tough road ahead of your family.

Edith zei

Heel veel sterkte.

Bianca zei

Tjonge... dat is niet niks. Ik hoop voor Chris dat de operatie voorspoedig mag gaan, dinsdag.

Wij zullen jullie in de komende tijd in gedachten houden, en bidden voor beterschap, en een positief resultaat na de operatie.

Heel veel sterkte in de komende tijd!

Anoniem zei

heel veel sterkte de komende tijd.

Christa(V)

Hilda zei

Dat is niet niks meid.Maandag voor Chris heel veel sterkte en beterschap.
Voor jullie hoop ik dat jullie de kracht vinden in deze moeilijke tijd en heel veel sterkte.

In gedachten bij jullie.
Groetjes Hilda

DutchAstrid zei

Bedankt voor de update.
Laat je het weten als ik iets voor je kan doen? (Schroom niet te vragen!)

We vinden jou ook HEEL ERG LIEF!

Unknown zei

Ik weet niks anders te zeggen, dan jullie heel veel sterkte, moed en kracht te wensen.

Groeten,
Anna Martijne

Unknown zei

Oh wat onzettend &^%$# voor jullie hele gezin! Ik zal een kaarsje aansteken en denk aan jullie.

greetz, Niek

Anna zei

Heel veel sterkte voor jou en je gezin.
Houd goede moed!
Anna

Bianca zei

Oh lieverd toch...ik hoop ZO dat het meevalt.Hele hele dikke knuffel...

Ester zei

Monique
Via Patricia hoorden wij je nieuws. Ik hoop ook echt dat het meevalt. HEEL VEEL sterkte de komende tijd.

Groetjes uit Odijk

Ester

Unknown zei

Wat schrik ik van je blog!!!! Hopelijk gaat de operatie goed en hebben jullie snel een uitslag. En laten we dan ook hopen op een goede uitslag .... al is de kans klein, er is een kans!!!
Sterkte!!

Nelly zei

Net hier de berichten gelezen en heel erg geschrokken. Lieve allemaal; heel veel sterkte, ik ga heel veel aan jullie denken!

Herma zei

Monique, met tranen in mijn ogen lees ik je verslag.
Wat onwerkelijk, wat vreselijk.
Een nachtmerrie, een enge film waarin jullie zonder dat jullie het willen de hoofdrol spelen.
Lieverd, ik denk aan jullie en duim heel hard dat het geen kanker is. En als dat het is, dat ze er op tijd bij zijn!

x x x

Anoniem zei

Monique, wat een verdriet :-( Heel veel sterkte, voor Chris, voor jou, voor het hele gezin. Ik brand een kaarsje voor jullie en hoop dat het te behandelen is.
Liefs uit Apeldoorn,
Annemieke

froukje zei

Lieve Monique,
Heel veel sterkte voor jullie in deze spannende tijd!

Siem zei

Lieve Monique en natuurlijk familie,

Van Angelique hoorde ik dit afschuwelijke bericht, wat een schrik en wat beland je dan in een andere wereld, lijkt mij. Een wereld waar je liever natuurlijk niet in zit. Wil je in elk geval laten weten dat ik aan jullie denk en mocht je een keer om vervoer ofzo verlegen zitten, ik zit vlakbij dus laat het weten aub.

Liefs en heel heel heel veel sterkte
!!!!!

Rebecca zei

I'm so sorry to read this, Monique. How frightening for your family. :(

Thinking good thoughts in your direction.

Anoniem zei

Hoi Monique.

Net bij de beebs het verhaal via Patries gehoord, je blog gelezen.
Verschrikkelijk gewoon.
Wij denken ook aan jullie en heel veel sterkte.

Veel liefs
Nancy

Aal zei

Lieve Monique, wat verschrikkelijk en onwerkelijk allemaal meis, hier zijn geen woorden voor. Heel veel sterkte, kracht en vechtlust voor jullie allemaal.

lilirious zei

ik weet niet wat ik moet zeggen.. ik hoop dat alles goed komt en wens jou en je familie heel veel sterkte.. :(

KnutzEls zei

Heel veel sterkte! Duim voor beterschap!

yarnlot zei

Wat voel ik met je mee...
Hij is in goede handen, moed houden!

Anoniem zei

Tjonge, met tranen over mijn wangen je verhaal gelezen, wat een nachtmerrie. Hier wordt aan jullie gedacht, heel intens.

Hilly zei

Wat een vreselijk nieuws! Heel veel sterkte gewenst meid!!

CarlaM zei

Ach lieve meid, wat krijgen jullie het voor je kiezen. Wat erg voor jullie allemaal. Jullie gaan een zware tijd tegemoet, maar houdt moed hoor. Het is een vreselijke ziekte, maar behandelingsmethodes verbeteren en steeds meer mensen genezen en gaan door met hun leven.
Voor nu.... sterkte!!!

Veel liefs van CarlaM

Paulien van Brussel zei

Ik hoorde het bij de beebs van Patricia. Ben er stil van.

Een hele dikke knuffel uit Hulst.

liefs, Paulien

Umme Yusuf zei

I'm so sorry to read this. My best wishes for your son and your family. Hope he becomes well very soon.

Miriam zei

Ik las het al op Ravelry (in de KAL groep). Ik wil jullie heel veel sterkte wensen, dit moet echt een nachtmerrie zijn.

Miriam

Helga1961 zei

Lieve Monique,

Heel veel sterkte voor jou en je gezin. Met heel mijn hart hoop ik op een goed herstel voor je zoon Chris. Knuffel voor jullie allemaal.

meijra zei

Oh Monique, ik zit met tranen in mijn ogen terwijl ik dit lees, wat vreselijk voor jullie! Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.

liefs Meijra

lheurebleue zei

lieve monique,
ik zit dit sprakeloos te lezen. wat een emoties, wat een angst moet er door jullie heen gegaan. maar nu is Chris in goede handen en is het tijd om met vertrouwen verder te kijken. ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd!

Anoniem zei

Ontzettend veel sterkte! Knuffel voor jullie!

Anoniem zei

Lieve Monique,
Wat schrik je hiervan heel veel sterkte in deze zware tijd
gr Babs

Jolanda zei

Oh meis, wat vreselijk. Ik denk aan jullie.

saskia zei

Wat een vreselijk bericht! Heel erg veel sterkte deze week.
groet, Saskia

berthi zei

Afschuwelijk bericht! Ik wens jullie heel veel sterkte voor de komende tijd.

hannah zei

Lieve Monique,

Zoals vele anderen hier schrijven schrok ook ik vreselijk toen ik je verhaal/verslag las, eerlijk gezegd moet ik er nu van huilen. Heel veel sterkte met alles, voor jullie en dan vooral voor Chris natuurlijk. Liefs, Hannah

Knitting-twitter zei

hi, I really do hope for you that this nightmare is soon over for you.
I am sending you moon and back good positive wishes for your son.
all the best from Switzland, Christa

Anoniem zei

Lieve Monique en familie,

Wat verschrikkelijk nieuws, zo jong en dan nu ziek. Ik wens jullie veel sterkte, hou je taai en ik hoop dat het goed kom. Chris is in goede handen, maar de zorgen blijven.

Liefs, Lida