De héle zondag hadden we voor onszelf. Waar te gaan op zo'n groot eiland. Het gebreide hek. Het was al beroemd op Facebook. Nu nog vinden. Dus.. op naar Burra, Hamnavoe
The whole sunday to ourself. Where to go on such a wonderful island. The knitted fence. It was already famous on Facebook. We only had to find it. So.. in the car to Burra, Hamnavoe.
Hamnavoe is een hartstikke leuk visserstadje aan de westkust van Burra. We parkeerderen even aan de rand van het dorp om van het uitzicht te genieten, gingen toen naar de haven en hebben werkelijk het HELE dorp door gelopen. Hamnavoe is a wonderful little fishermans village on the westcoast of Burra. We parked by the councilbuilding to take in the view. Then we went to the harbour and started walking the ALL the streets.
Het was prachtig weer, dus dat was geen straf. Maar het hek was onvindbaar. Eindelijk kwamen we iemand tegen en hebben het gevraagd; het bleek bij het dorpshuis te zijn. Waar we in het begin waren gestopt om van het uitzicht te genieten. Hadden we ons omgedraaid en een stukkie gelopen, dan hadden we het zó gezien! hahaha.
It was bright and sunny so walking about was a treat. But the fence was nowhere to be seen. Finally we ran into someone who wás able to tell us where it was. It was at the viewpoint we stopped the first time. If we would have turned around and turned the corner it would be right there! hahaha
Voor iedereen die het wil weten: het hek heeft 27 herhalingen. Er is gebreid met vissersnet 'garen' en flinke houten breinaalden. Later in de week heb ik de maakster gezien en gesproken en ze had het materiaal mee. Zo konden mensen even proberen hoe het voelde om zo groot te breien.
For everybody that wants to know: the fence has 27 repeats. Fisherman's netting 'yarn' is used and some bulky wooeden knitting needles. Later in the week I had the opportunity to meet the knitter and she had the material with her. That way people can try how it feels to knit that large.
Toen was het tijd om een stukkie te rijden en te lopen. Het is zo ontzèttend mooi daar. We zijn zo ver gereden tot we niet meer konden en zijn gaan wandelen. Gelukkig hadden we goede schoenen aan. Dit is een tombolo; een stukkie strand tussen 2 watergebieden. Later in de week zul je nog een zien. Het is prachtig! Deze had veel stenen en het klonk geweldig; de golven door de kleine steentjes.
We zijn over het hek gestapt en zo de heuvel op gelopen. Helemaal tot de top hebben we het niet gered, maar we zijn een heel eind gekomen. Het gras was kort, de schapen bang en overal kleine schelpen, En toen... de oceaan! Jéétje wat was dat mooi.
Then it was time to do some driving and walking. It is só amazingly pretty over there. We drove till the road ended and went for a walk. Luckily we had our walking shoes on. This is a tombolo, a piece of beach between two bodies of water. Later in the week you'll see another one. The beach has a lot of pebbles and it gives such a lovely sound to hear the water picking them up in the waves and dropping them back to the land.
We stepped over the fence (it's allowed) and went up the hill. Didn't made it to the top, but we came a long way. The grass was short, the sheep afraid and there were little round shells everywhere. And then there was the ocean. My god, it's gorgeous!
Ik was al een fan van de serie Coast van de BBC. De aflevering over Shetland en Orkney heb ik wel 5x bekeken. Nu was ik er écht! Neil (de presentator) vertelde dat je op Shetland nooit verder dan 3 mijl bent van de oceaan. Op het britse vaste land is dat nooit meer dan 70 mijl..
I was a fan of the series Coast by the BBC. I've seen the episode about Shetland and Orkney about 5 times! And now I was thére. Neil (the host) told us that on Shetland you're never more than 3 miles from the ocean. On the British mainland it's never more than 70 miles..
Dag 3: Praten over breien met Kate Davies
Day 3: Talking about knitting with Kate Davies
