an Apron... / een Schort.

The Original APRON

De Originele Schort. 

Eigenlijk gaat er nog wat meer aan vooraf, maar laten we beginnen op zondag 13 december 2015.
Ik mocht een workshop geven in Het Fries Museum: Kantbreien voor Beginners.
Aan het einde van een leuke middag, kwam Gieneke van Het Museum naar me toe. Of ik een project wilde doen. Reuze nieuwsgierig maakten we een afspraak in januari 2016. Ze had me al een beetje verteld waar het over zou moeten gaan. De schort. (Hierboven: Foto van Ammerins Moss)
Ik had de schort natuurlijk al gezien bij de opening van de tentoonstelling Breien! in oktober, maar alleen foto's gemaakt van de onderkant en de bovenkant. Het was niet bij me opgekomen om meer foto's te maken.

Actually, the story begins even before the point I'm about to tell you all about. It started on Sunday, December 13. I had just ended a lovely afternoon of a class on Beginners Lace in The Fries Museum. (english site!).
Gieneke met up with me and asked me if I had any interest in a certain project. Very curious about it, we made an appointment to meet in January 2016. She hinted it would involve the Apron on display at that point. (My friend Ammerins took this picture for me). Of course I had seen the Apron at the opening of the Breien! exhibition. But I had only taken pictures of the top and bottom. 

Om enigszins voorbereid aan het gesprek te beginnen, had ik Ammerins gevraagd (met haar Museum jaar kaart!) of zij een foto van de schort voor mij wilde maken. Zodat ik een beetje het idee had hoe het er ook alweer uit zag in 1 geheel. Ik knutselde na de observatie van de foto's meteen een swatch in elkaar om te kijken dat wat ik had bedacht, ook zo zou uitpakken.
Het eerste wat me opgevallen was was de diversiteit aan brei-richtingen. 

To come prepaired to the meeting, I had asked my friend Amy (she has a membership to the Museum) to sneak in go to the museum and take a picture. That way I could make a swatch. The first thing I noticed was the multitude of knitting-directions. 

Hier zie je mijn aantekeningen over breirichting en vooral de volgorde. Aantallen en vormen.
Ik hoefde de onderkant van het schort niet te breien (zaaddozen van de Lelie bloem).

Here a brief note on the knitting directions and order of knitting. Numbers and shapes.
I was allowed to omit the bottom pattern of the apron (sead pods of the Lilyum Flower).

Hier een foto uit een boekje wat ik heb van Otto Beyer Verlag (no 62) waar het patroon in afgebeeld staat: Lotus Bloem kleedje. Er was wel een patroon, maar dat moest besteld worden (destijds in 1920). Ik heb dus zelf het hele patroon uitgeteld en geswatched om te kijken hoe het in elkaar zat.

"Het originele schort  is gemaakt door Eelkje Tilma uit Grou in 1927, ze gaf het aan koningin Wilhelmina cadeau en het is nu onderdeel is van de Koninklijke verzamelingen in Den Haag. Eelkje had zich laten inspireren door het kleedje met de naam Lelie in een van Beijers Kunstbreiboeken, die toen zeer populair waren en in oplagen van vele duizenden zijn verschenen". 

A picture of the booklet I have by Otto Beyer Verlag (no 62) with the basic pattern for the Lotus Flower Doily. A pattern was available but it had to be ordered (back in 1920). And I didn't have it, so I had to do all the calculations and placements myself. Then swatching to see if it matched and fitted.

"The original apron is made by Eelkje Tilma from Grou in 1927, she made it as a gift for the Dutch Queen Wilhelmina. The apron is now part of the Royal Collection in The Hague. Eelkje was inspired by the Lelie pattern in one of Otto Beyers pattern booklets, which were very popular in that time and had been circulating in the thousands". 

Gieneke legde uit dat ik de schort na mocht breien, het hoefde niet 1 op 1 te zijn, maar een 'indruk' van het patroon. De zaaddozen zijn een beetje raar rond, terwijl de rest van de patronen hoekig zijn. Die mocht ik dus achterwege laten. 

Gieneke explained I was allowed to make a 'copy' of the apron. No need to be exactly like the original, but main characteristics needed to be visible. So, the weird round sead pods were omitted. Everything else in the apron has angles. 

Foto boven: 
Ik ben dus in het midden begonnen; de ruiten. De onderkant van de schort wordt als eerste gebreid vanaf de ruiten. Daarna de bloemen en de blaadjes met achtergrond patroon.
Ik heb erg veel ervaring met Shetland patronen, maar dit is duits! Alles stapelt anders. De steken varieren schokken weinig van elkaar, alleen de volgorde zorgt al voor enorme verschillen! Heel leerzaam dus. En helaas, tijdrovend. 

Picture above: 

I started in the centre of the apron: the diamonds. The bottom half of the apron is worked first. Then the flowers, petals and back ground pattern.
I have much experience with Shetland patterns, but this is German! Everything stacks differently!
The stitch-groups are surprisingly similar to each other, but the order in which they are worked makes for a huge difference in appearance! Very educational for me, but also very time consuming.

Bang.
En toen gebeurde er iets wat ik niet zag aankomen. Ik werd bang. Heel erg bang. Dat ik de deadline niet zou halen. Dat ik het allemaal wel erg leuk bedacht had, maar wat als het niet werkte??
Wat als het véels te groot zou worden. Of dat ik iets fout had gedaan en moest uithalen en misschien wel overnieuw moest beginnen?? Dat mijn reputatie op het spel stond en de morele druk van '... voor een Museum...'  breien best wel heel erg spannend was...
Ik begon te voelen, waarvan ik vermoedde dat Eelkje er ook last van gehad zal hebben (breiend voor de Koningin!), dat er best veel op het spel stond, met zo'n project. 

Afraid. Very afraid. 
And then something unexpected happened. I became afraid. Very afraid. What if I couldn't make the deadline. That I could have thought of many things but not everything. What if my calculations were wrong?? What if the size would be wrong, or if I had made a mistake and had to frog it all and start over?? My reputation was on the line and the pressure of '... knitting for The Museum...' got too much for me?
I started to realise that the pressure Eelkje must have felt, knitting for the Dutch Queen, must have been sort of paralyzing too. 

Toen eenmaal de onderkant 'klaar' was, begon de stress pas echt. Diverse malen op diverse naald maten opgezet. Ik wist dat het overdwars gebreid was, maar hoe kon ik er voor zorgen dat het niet te groot werd, genoeg zou rekken en toch in vorm zou blijven.
Ik moest maar eens doen wat ik al mijn leerlingen tijdens de workshop vertel: kijken naar de techniek en daar conclusies uit trekken. Een gaas patroontje rekt van nature best wel lekker op. Maar de onderkant was in recht heen en averecht terug en héél open.
De bovenkant zou in Shetland  "Beads" gebreid worden, recht heen en recht terug.
Regel: Bij Shetland patronen (in wol!) krijg je altijd een bonus: je breit 80% en je krijgt (door de rek) 20% gratis erbij.
Dé oplossing zou zijn: op kleinere naalden (1,5mm) en dan ook op de juiste manier aanhechten en dan komt alles goed (ja, ja....) 

Once the bottom part was 'done', the stress got to me good. I swatched and tried numerous needle sizes and stitch numbers to get it right. It had to be just the right size. I knew it was worked in a different direction, but how could I make sure it would stretch to the right size and stay in shape at the same time.
I had to take a bit of my own advice, I always tell my students (in my knitting classes): take a close look at the technique and draw your conclusions from that. A mesh pattern that stretches naturally.
The bottom half of the apron was worked in stockinette and very open.
The top half would be worked in Shetland lace "Beads" and in garter stitch.
Rule: in Shetland lace (in wool) you work 80% and get a 20% bonus due to the garter stitch and stretching!
The conclusion would be: smaller needles and the right amount of spacing to attach both parts to each other would make it all come together (fingers crossed). 

En toen... klopte het niet. Wanneer ik op deze manier door zou gaan, zou ik NOOIT mijn deadline halen. Had ik het nu goed gedaan of niet??
Nee.
De naald maat klopte. Het patroon klopte. Maar hoe ik het aan elkaar zette, de juiste verhoudingen ONDANKS de steek grootte, klopte niet.
Dus...
Moest ik diep ademhalen en Deel 1 van Deel 2 scheiden. Door de gebruikte techniek ging dat gelukkig wel goed.
(Na een flink glas Pepsi Max/Cola ging het al beter).  

And then... It didn't work. When I would continue in this manner, I would NEVER make my deadline. What happened?
The needle size was good. The pattern was right. But the way I attached the 2 parts wasn't right. DESPITE the stitch size, I was wrong.
So...
Took a deep breath and detached Part 1 from Part 2. Thanks to the technique I used, that went well.
(Drinking Pepsi Max Cola helped a lot too)...

Toen Deel 2 af was, had ik 50.000 steken gebreid op 1,5mm naalden (met mijn breiriem als hulp!) en zat er 384 meter in een lapje van amper 43cm lang. Dat moest genoeg wezen.
Snel de lussen aan de zijkant opgepakt en een mini ruit in gebreid. Per ongeluk wéér niet nagedacht maar dat pakte later goed uit. 

By the time that Part 2 was done, it had 50,000 stitches, on US000 needles (with some support of my knittingbelt) and 419y of yarn in it and it was only a 17" long piece of knitted 'fabric'. That had to do.
Quickly picked up the loops on the side and worked with the same small sized needles a row of smaller diamonds. I didn't think about it, but it worked out in the end. 

Soms, soms heb je een beetje geluk. De rand. Há! Na een uiterst korte observatie bleek het exact dezelfde rand te zijn die ik in mijn R/each shawl had gebruikt!!! Dat was makkelijk.
Maar... omdat de deadline nu wel akelig dichtbij kwam, heb ik hem ingekort. Dat zou het breien makkelijker maar vooral sneller maken.
Tja.
Je zou denken dat ik dat er zó even door heen jaag. Maar nee. Laat ik eerlijk zijn; een strijd van begin tot eind. Hoe meer ik er over na dacht, des te moeilijker werd het! Wat?? Ja! Er leek geen einde aan te komen en ik kreeg bij de 65e keer kortsluiting in mijn koppie. Het lukte gewoon niet meer.
De deadline was al een week opgeschoven, maar het leken eerder minuten dan dagen.
Ik kon gewoon niet meer ontspannen. Het was me te veel.
De 66e punt heb ik wel 5x over moeten doen. Ik had de moed al opgegeven. Ik zou het niet meer halen.
Dag reputatie.
Ik heb gehuild.
Dat het zo ver moest komen.
De volgende dag. Ik móest door. En plotseling, na de laatste bocht, lukte het toch! Het einde was in zicht. En ja. Ik heb het gehaald.
Zou het Eelkje net zo zijn vergaan?? 

Sometimes, sometimes you have a bit of luck. The edge. Hey! I recognised it! That was the very same edge I had used in  my R/each design. That was good fortune!
But, with the deadline looming, I had to crop it. That would make knitting easier but more importantly, quicker.
Well...
You might assume it would. But the stress had me in a choke hold. It was full out battle. The more I thought about it, the more it got to me. What?? Yes! It seemed like a day that never ended.
At the 65th point of the edge, I wás at the edge. Or rather, rock bottom.
Eventhough the deadline had  been moved to a week later, it felt like minutes rather than days extra.
I just couldn't relax anymore and knitting was hell. Point 66 had to be reknitted over 5 times. I just couldn't do it anymore. I gave up.
I would miss the deadline.
Bye bye reputation.
I cried.
It has come to this, this is the end.
The next day. I hád to work on it again. Suddenly, after the last corner was turned, the finish was in sight. I could make it! And I did.
Would Eelkje have felt the same?? 

Het breien zat er op. Er moesten echter nog delen aan elkaar genaaid worden! Deel 1 en deel 2 zaten alleen aan elkaar vast door de rand. Nu nog alles in de juiste verhouding aan elkaar zetten. Zondag heb ik een uur gezeten om 300 lussen aan elkaar te verbinden. Dat ging goed. Maar zou het houden tijdens het opspannen??

Knitting was done. Part 1 and Part 2 were only attached by the edge and still needed to be joined in the centre. With the right technique, on Sunday, I made sure the 300 loops were attached to each other but would it hold during blocking?? 

HET MOMENT VAN DE WAARHEID. 

Zoals ik in het begin al zei: je kunt het allemaal wel mooi uitpluizen en bedenken, maar werkt het ook zo? Deze keer: JA. 

THE MOMENT OF TRUTH

As I have mentioned earlier: one can think of a lot of things beforehand, and do calculations, but does it work in end?? This time: YES it does. 

Weet je nog dat ik zonder erbij na te denken de bovenste rand met de kleine ruiten aan Deel 2 had gezet?? Omdat dat in tricot was, en Deel 2 niet, maar wel met dezelfde kleine naald is gebreid, was het veel kleiner. Het pakte goed uit: nu is de schort dus bovenaan smaller en meer gedetailleerd dan onderaan. Een hele opluchting.

Remember I had added the small row with diamonds on top of Part 2, without thinking it through?
Because it is worked in stockinette with the same small sized needles and with a different attach ration than the other side, it turned out smaller. That turned out to be a good thing: the apron is now more narrow on top (as it should be) and with finer details. Quite a relief.  

Gauw op de motor naar de stad gereden (ook ter ontspanning) om een lapje katoen te halen voor de tailleband.
Op spelden en door de naaimachine. Dat had ik ook nog nooit eerder gedaan, maar in 1x goed gegaan! 

A quick trip on my motorcycle to the city (a relaxing trip) to get some cotton for the waistband.
Pin it on and sew it onto the apron. I've never done that before but it went smooth. 

Eindelijk.

Finally.

Klaar... Gelukt.

Done. I did it.

For now: No pattern available. Too many messy notes. Sorry.

Pattern: An Apron.
Design: Otto Beyer  and a bit of Monique Boonstra.
Yarn: 1ply Gossamer by Jamieson & Smith (100% Wool)
Yardage: 1152m or ~1270y
Needles: 1,5mm (Part 1 and top diamonds) and 2mm (edge and bottom)
Size:
Top: 66cm or 26" wide (knitted)
Bottom: 100cm or 39" wide (incl. edge)
Lenght: 93cm or 36.5" (incl. cotton waistband and edge).

Start: January 19 2016
Deadline: April 3 2016

En nu: hangt mijn schort op de pop in het Museum, tot 28 Augustus 2016!

And now: my apron is on the model in the Museum, until August 28, 2016!

Dank aan Liesbeth Kriekaard voor deze foto!

Thanks to Liesbeth Kriekaard for this picture! 

DANK je wel, Gieneke en Het Fries Museum! 
Many, Many thanks to Gieneke and The Museum!