Toen ik 16 was, kreeg ik voor het eerst verkering. Hij was ook 16. Prachtige jongen, geweldige tijd. We gingen natuurlijk nog naar school en alhoewel hij in een andere stad naar school ging, haalden we allebei in het zelfde jaar ons diploma.
De wereld lag aan onze voeten en het zou een geweldige zomer worden... Zou..
1I was 16 when I met my very first boyfriend. He was 16 also. Beautiful boy and we had a great time. We both went to school but he was in a different city, both of us graduated in the same year.
The world at our feet and it would be the start of a great summer.... It should have been...
2
3Barely 19. Just like that. The whole nation was celebrating some soccer event 'we' had won, and we (his family/my family) was left empty handed.
4De rest van de zomer heb ik bij familie gelogeerd, zodat ik even niet thuis was en aan iets anders kon denken.
5I was able to stay with relatives for that summer to get away from it all and think about something else.
6Na 3 jaar ontmoette ik (in de zomer) een hele leuke jongeman waar ik nu bijna 21 jaar mee leef en 19 jaar mee getrouwd ben.
73 Years later, it was summer again, I met a very nice youngman. I've been spending the last 21 years with him, 19 of those married.
8
Zo'n 10 jaar geleden werd onze dochter geboren en pakte ik het breien wat intensiever op..
Na verloop van tijd begon ik shawls 'uit te delen'. Mijn moeder was als eerst aan de beurt. Ze heeft inmiddels een behoorlijke collectie van mijn hand. Mijn Oma ook.Dus besloot ik om voor de familie die mij, 25 jaar geleden, heeft geholpen een moeilijke tijd door te komen; een shawl kado te doen. Gelukkig zijn ze er altijd erg blij mee.
9After a while I decided to give away some of them. My mother got some (she's actually got quite a collection now) and my grandmother too.
So I decided also to give the family that have helped me through a though time 25 years ago a shawl. I was very pleased they all were very happy to recieve one.
10I'm almost done. I have to ask if the mother of my boyfriend will accept my special shawl offer.
En...
And...
Nu dat het 25 jaar terug is dat dát gebeurd is, wil ik het afsluiten met iets positiefs.
Now that this has happened 25 years ago, I want to close it on a happier note.
A GIVE AWAY!
Ik geef TWEE originele hand gebreide en ontworpen shawls weg!
I'm giving TWO original shawls away that I've knitted and designed! (I will be shipping WORLD WIDE!)
PRIZEDRAW will be.... July 28th!
(my boyfriends birthday).
Pictures of the shawls I've gifted:
1. Japanese Feather and Fan (Cotton / ColourMart) for Y. M. (sister in law)
2. Lotus Chained (Silk / DyeForYarn) for M. M. (aunt)
3. Muness Tower (Merino / Malabrigo) for A. N. (aunt)
4. TrachtenTuch A (Jaggerspun dyed black) for C. M. (aunt)
5. Truely Something (Cashmere / ColourMart) for H. J. (aunt)
6. Wild Lily (Cashmere and beads / Poshyarn) for A. S. (aunt)
7. Zetor (Jaggerspun) for my Grandmother
8. South Sea Stole with beads (Merino / Malabrigo) one of many for my Mother
9. Bracken (Alpaca/silk/cashmere / Old Maiden Aunt)for A.R. M. (sister in law)
10. Honeybee stole (Merino / Malabrigo) for L. C. (current mother in law)
I was planning to knit the men up some socks, but not all of them were happy with those.
49 opmerkingen:
Wat een mooi verhaal en wat heb je al veel mooie sjalen gebreid. Dat worden twee gelukkige winnaars.
Ik ben zo ontroerd dat je nog aan hem denkt.
Die weggeven sjaals worden vast als dierbare herinneringen gekoesterd. Wat een ontzettend lief gebaar van je.
Dat is een heel moeilijke tijd voor jou geweest. Maar dit is wel een heel mooie manier om te herdenken.
Ik kijk en lees je blog met een gezonde dosis jaloezie, kon ik ook maar zo breien, maar een give away,
zal ik ook ooit zo'n shawl kunnen dragen?
groetjes Gerda
Wat een mooi idee om op deze manier
zo,n verdrietige tijd "los te laten" met het
weggeven van zo,n prachtige sjaal.
De ontvangers ervan zullen de gedachte
erachter zeker op waarde schatten.
Ik wil heel graag meedoen!
Groetjes, Betsy
Wat een bijzonder verhaal! Heftige periode heb je op jonge leeftijd meegemaakt. Je band met die familie zal een bijzondere zijn.
En hoe fijn is het om jouw prachtige handwerk cadeau te kunnen geven. Fijn voor je moeder en oma. Als een Give Away bijna te groots om in ontvangst te nemen. Wat een uitdaging dat je dit gaat, my Queen of Lace.
Mariek x
Wat moet dat een zware tijd voor jou zijn geweest. Gelukkig mocht je opnieuw een lief iemand ontmoeten en je leven mee delen.
En wat een prachtig gebaar om je behulpzame naasten ieder een shawl te geven. Een give-away is zo leuk om te doen, al is dan in mijn geval 'maar' een paas sokken.
Ook ik ben benieuwd waar die 2 shawls een plekje gaan vinden.... ;-)
Groetjes, Aal
Ontroerend verhaal en mooi geschreven. Respectvol, lief, maar ook doorleefd en bijna afgerond. En wat leuk dat je dat wil doen met een give away. Ik hoop dat je shawls gaan naar iemand die (ook) wel wat troost en warmte kan gebruiken.
Liefs, Gini
Dit is heel bijzonder wat je doet.
Ik zou het niet erg vinden als ik 1tje zou winnen.
Die sjaal van jouw zijn super.
Wat moet dat een moeilijke tijd zijn geweest, dan staat de
wereld even stil. Mooi zo'n liefdevol gebaar naar zijn
moeder. Ik durf haast niet mee te doen met deze give away,
maar je shawls zijn zo prachtig.... Jeannette
Wat een mooi idee, zo is het verhaal weer rond. Ik moet dan aan de laatste regels van een gedicht denken:
"dat ik je nooit in wezen heb bezeten, terwijl ik zo bezeten van je was. Ik wilde dat ik even kon vergeten, hoe onvergetelijk dit alles was"
Gelukkig hoef je niet te vergeten en laat je op deze manier ook zien dat je hem/het zeker niet vergeten bent.
Je hebt genoeg meegemaakt in je leven en toch zo positief, dat is ook een gave!
Annemieke
Ik vindt het heel knap van je dat je dit verhaal verteld. En toch wel heel heftig om te lezen als buitenstaander.
Ook na 25 jaar nog sterkte gewenst.
Mirjam
Dag Monique, heel ontroerend verhaal en wie wil er nu geen sjaal van jou ??? Het zijn stuk voor stuk juweeltjes om.te blijven koesteren.
Nog heel veel succes en creativiteit, Nadine
Wat een mooi en warm gebaar! Ik ben er zeker van dat ook de moeer je sjaal met veel liefde zal dragen. Mijn zus verloor ywee jaar geleden onverwacht haar 28-jarige zoon. het doet nog elke dag pijn en elk troostend gebaar helpt een beetje.
Je bent een lieve vrouw,die heel veel om anderen geeft. Wat mooi!
Mocht ik een sjaal kunnen winnen, ik zou hem met mijn zus delen en er ons verdriet in verstoppen.
een kantsjaal.....
zo luchtig als een briesje,
zo hemels als de herinnering aan een droom die nooit mocht geleefd worden,
zo hartverwarmend mooi...een sprookje !
traantjes, Magda De Cuyper
Beste Monique,
Wat verdrietig maar wat heb je er een mooie verwerking en invulling aan gegeven. Respect voor de manier zoals je dit doet. En beide shawls zijn ware kunstwerkjes van jouw hand.
Wat bijzonder als je zo'n shawl mag ontvangen en dragen!
Hartelijke groet,
Mirjam
lieve Monique, Wat een ontroerend en heftig verhaal! En wat ontzettend fijn voor de familie van die jongen dat jij altijd contact met hen bent blijven houden!
25 jaar geleden... 1988, het jaar dat ik trouwde, ik denk er de laatste weken veel aan terug, helaas hebben we het maar 18 jaar samen volgehouden, al zijn we nu weer elkaars beste vrienden.
Ik wens je alle goeds en heel veel plezier met het weggeven van je prachtige sjaals.
xAafke
Monique, je had gelijk gistermorgen ik zit weer met kippevel en tranen in mijn ogen.
Anneke
Wat ontzettend mooi, Monique!
Een ontroerend verhaal. Prachtig dat je zoiets na jaren afrond. Geweldig. Zeker met een van je super mooie creaties, waar zoveel liefde en emotie in zit. Succes. Groet, Dientje
wat een bijzonder verhaal, het moet een vreselijk moment geweest zijn. Gelukkig heb je het zo te lezen een plek in je leven gegeven!
Jeetje Monique, wat een verhaal, ik ben er stil van.....
Mooi om te lezen hoe het verder ging in je leven. Het leven bestaat uit ups en downs. Maar jouw downs gaan wel erg diep zeg. Ik hoop dat de ups huizenhoog mogen zijn.
Liefs,
Hannah
Lieve schat je bent een kanjer! En wat een lief gebaar.
Liefs Judith
Wat heb je dat mooi opgeschreven! Als ik me daarin verplaats, lopen de rillingen over m'n rug en staan de tranen in m'n ogen. Ik heb het meegemaakt dat een jonge man van 31 tijdens een triathlon in elkaar zakte en reanimatie niet meer mocht baten. Ik was zelf één van degenen die reanimeerden. Ik was toen 17. Ondanks dat ik geen banden had met die persoon, is me dat altijd bijgebleven.
Wat fijn dat je het op deze manier een goede plek in je leven hebt kunnen geven!
groeten,
Anja Vink
Wat een zware start van 'het leven' heb je gehad. Wat mooi dat je toch je weg hebt gevonden en trouw bent aan de mensen die je op weg hebben geholpen.
Jouw sjaals zijn stuk voor stuk juweeltjes van zorg en aandacht waar ik elke keer met bewondering naar kijk.
Veel geluk op de weg die nog voor je ligt!
wat een intriest verhaal. dat tekent je verdere leven.
heel lief en mooi dat je een sjaal voor de moeder van je liefje breit: in elke staak zit vast een gedachte ...
Dear Monique,
What a lovely, but sad, story. Unfortunately this sort of thing happens all too frequently, often caused by something caused Brugada Syndrome, a genetic heart disorder that cannot be diagnosed after death (and was only recognised and given a name about ten years ago - mijn nephew, age 30, has a defibrillator implanted in his chest). But you have been able to give "closure" (how I hate that word) in such a lovely, thoughtful way; I do admire you.
Take care,
Sue
Monique, wat een heftig verhaal. Je had er al eens iets over verteld aan me, maar je hebt het erg mooi opgeschreven. Leuk dat je op deze manier de 25 jaar wilt afsluiten.
Groeten,
Gerda
Wat een mooi en doorleefd verhaal, Monique! Je beheerst de kunst van het leven net als de kunst van het breien.
Lieve Monique,
Wat ben je toch een fantastisch mens en wat vind je de weg door het leven weer op jouw eigen, unieke manier. Zolang ik je ken, maar blijkbaar ook daarvoor.
Liefs, Angelique
Hoi Monique,
Ik had al een reactie geplaatst maar naar aanleiding van je Facebook bericht doe ik het nogmaals. Ze zijn erg mooi en de draagster zal er bewonderende blikken door ontvangen!!
Groet,
Mirjam Polman
Wat een heftig verhaal, en wat een zware tijd moet dat voor je geweest zijn! Bijzonder om het zo af te kunnen sluiten.
Wat een prachtig verhaal! Breien geeft troost, heb ik zelf ook ervaren. Fijn om het nu op een positieve manier af Ye sluiten.
Wat een verdriet moet je gehad hebben, je eerste liefde op zo'n manier te verliezen.
28 juli (ook mijn verjaardag),zal ik zeker aan jou en zijn familie denken
Ingrid Cortvriendt
Ah ha, I found the comment spot :) This was a very touching story...and your shawls are absolutely, mind blowingly gorgeous Monique. I'd love to enter the contest, thanks for the chance to win one of your wonders!
Al bloghoppend kwam ik op jouw blog terecht. Ik zie mooie shawls en begin te lezen... als ik je post uit heb zit ik met een brok in mijn keel. Wat een mooie manier heb je gekozen om dit af te sluiten.
Wat kan ik nou nog zeggen wat al niet is gezegd? Het is een mooi, ontroerend stuk met prachtige foto's. Het toont jouw kracht, doorzettingversmogen en kunst.
hmm, iets diepszinnigs wat nog niemand heft gezegd want ik wil natuurlijk wel origineel zijn...
ah, ik weet het al: IK WIL WINNEN!!!
sterkte en liefs, Niek
Wat een prachtig verhaal! En de shawls zijn onwaarschijnlijk mooi! Ik maak graag een kansje...
Groetjes, Loes
Hoi Monique,
Bedankt voor je verhaal. Hoewel ik de 12th of never heel mooi ben, draag ik mijn shawls meer voor de warmte. Ik zou graag meedoen in de give-away voor de Across the Beach.
Hopelijk ga ik deze zomer met mijn kindertjes voor het eerst naar het strand. Ben zo benieuwd naar hun ervaringen.
Mirjam
Tjonge, wat een bijzonder verhaal! Knap dat je het zo kan verwoorden!
En ja, je shawls zijn schitterend!!!
Groetjes, Evelyne Muit
Wat een heftig verhaal! Ik sluit me aan bij alle anderen, mooi beschreven en heel veel sterkte.
En daarnaast maak je natuurlijk prachtige sjaals.
Groetjes Annemarie
Wat een indrukwekkend verhaal! En wat een mooie manier om deze ervaring te verwerken en los te laten!! Al is dat laatste wel moeilijk!!
Wat een sterke vrouw ben je!!
Groetjes Annemieke (annemieke82@ravelry)
Tjeetje. Da's een heel verhaal. 28 juli zou de trouwdag van mijn ouders zijn geweest - en mijn moeder is op dit moment jouw Muness aan het breien. Wat zou het leuk zijn als ik een van de twee zou kunnen winnen - die zou ik dan aan mijn moeder schenken. :)
Liefs, Bianca
(BiancaBoonstra op Ravelry)
Wat bijzonder verhaal van intense emoties! En wat sluit je het op een mooie manier af voor jezelf. Respect!
Ik heb meestal niet zoveel woorden en laat dan hartjes op fb achter. Maar in mijn hart houd ik je vast, en van binnen wieg ik alle verdrietige stukjes tot een geheel zodat ze weer bij jou kunnen zijn. En met heel mijn ziel herken en erken ik jou en dansen wij als roze ballonnetjes. Harteknuffel, Anya
In Lak'ech (I am another you)
Monique, ik denk niet dat ik iemand ken die zo iets bijzonders heeft gedaan voor de familie van een verloren dierbare. Echt fantastisch. Je bent heel speciaal. Ik bewonder je. Liefs, Jantine.
Ik was stil van je verhaal...sterke morgen!
Groeten van Annette Troost
Your story is very touching. It is amazing to read about how pain, grief and loss can be transformed into something so beautiful.
Wat een ontroerend verhaal. Jammer dat je op zo’n jonge leeftijd een dierbaren zo onverwacht heb moeten missen. Zoiets vergeet je nooit en houd je vandaag de dag nog steeds bezig! De geboorte van je dochter is mogelijk heel verwarrend geweest. Met het kantbreien wat toch heel intensief is kan je je gedachten even afleiden. Waarschijnlijk geeft het mooie eindresultaat je een goed gevoel. Natuurlijk hoop ik de sjaal te krijgen, maar liever heb ik dat je hem aan een zielsverwant geef. Zelf ga ik binnenkort starten met de door jou ontworpen Muness sjaal. Ik vind je sjaals echt prachtig! Ga zo door!
Een reactie posten