3 mei 2011

Chris

Twee maanden.
Er zijn nu 2 maanden voorbij na het eerste bezoek aan de huisarts. Het is een tijd geweest waar we amper op terug kunnen kijken, alles ging zo snel.
Binnen 3 weken na het eerste bezoek ging de eerste chemokuur er al in. Tabletten moeten worden geslikt. Scans zijn gemaakt, bloed geprikt.
Hij krijgt ook een onderzoek naar zijn bloedvatleeftijd. Door de chemo zou dat kunnen veranderen en zo houden ze in de gaten hoe hij door de kuur heen komt.
Net nu we een beetje zijn gewend aan het ritme, verandert het natuurlijk weer.
De chemo begon met
Dag 1: 6 uur chemo en pillen
Dag 2: 2 uur chemo en pillen
Dag 3: 2 uur chemo en pillen
Dag 4: 2 uur chemo en pillen
Dag 5: 2 uur chemo en pillen
Dag 6 en 7: vrij maar met pillen
Dag 8: een push (injectie met chemo) en pillen
Dag 9, 10, 11, 12, 13, 14: geen chemo maar wel pillen (drie keer per dag)
Dag 15: 4 uur chemo en pillen.
Dan hadden we een week vrij (maar wel pillen) en dan een controle.
Na 28 dagen begon dan de tweede kuur, met het zelfde ritme.
Chris reageerde daar erg goed op; hij was niet misselijk, kon zelfs naar school.
Half mei krijgt Chris dan een PET en CT scan, om te kijken hoe zijn lijf heeft gereageerd op al die medicijnen.
En begint sowieso de volgende cyclus. Met heel andere bestanddelen.
Het is nog maar afwachten hoe dat zal gaan. Erg spannend allemaal.
Two months.
Two months have passed since the first visit to the GP. Things went so awefully quick. We hardly have the time to look back. Within 3 weeks of that first visit, the first chemo was a fact. Pills had to be taken, scans done, blood drawn.
He also has an exam/test of his bloodvessels, to see if they age by the chemo.
And just as we got a little bit used to the ritme of the chemo, everthing is about to change.
Day 1: chemo for 6 hours and pills.
Day 2: chemo for 2 hours and pills.
Day 3: chemo for 2 hours and pills.
Day 4: chemo for 2 hours and pills.
Day 5: chemo for 2 hours and pills.
Day 6 and 7: day off but pills have to be taken.
Day 8: a push with chemo (technically a shot) and pills
Day 9, 10, 11, 12, 13 and 14 we have the day of, but pills have to be taken. (3 times a day)
Day 15: chemo for 4 hours and pills. Then another week off and a check up
Then after 28 days, the next cycle begins.
Chris responded pretty good to all those medicin, not sick and sometimes he even went to school.
In May he get's another PET and CT scan to see if the chemo has done it's job. And then everthing changes. A new type of chemo will be administered, no clue what happens then.
It's all pretty though.

In the meantime, I got me some help. I talked to the social worker of the hospital, but the most important help came from a visit by the GP at our home.
He spoke the magical words: it's okay to be human.. you cannot do éverything right. And often we have more 'work' of the parents, then of the patient.
So, feeling a bit less guilty on my conscience, I'm back on my feet.. a bit.

Ondertussen heb ik hulp gevraagd bij de maatschappelijk werker van het ziekenhuis. De meeste steun kreeg ik echter van de huisarts. Hij zei: het is heel normaal om menselijk te zijn. Je kunt niet alles goed doen. Meestal hebben wij meer werk van de ouders dan van de patient.
Dat beurde me redelijk op, iets minder schuldgevoel nu.
Dus ik doe weer mee!

14 opmerkingen:

Patricia Elsinga zei

Lieve schat, normaal om menselijk te zijn!! Gelukkig wel! Ik kan me voorstellen dat ze meestal meer werk van de ouders dan de patiënt hebben.
Het is allemaal niet niks meid, en je bent toch een moeder?! En een verdomd lieve!
Sterkte aankomende tijd!
xxxxxx

lheurebleue zei

waarom zou je schuldgevoel hebben? er is zoveel op je afgekomen. je moet zoveel zorgen en zo sterk zijn. maar je bent er zelf ook - en ook jij hebt steun nodig.
veel sterkte en fijn dat je er weer bent op je helemaal-van-jezelf-blogplekje.

Herma zei

Fijn dat Chris er zo goed op reageert. Hopelijk slaat alles goed aan.
En wat een schat van een huisarts hebben jullie zeg: een die niet problematiseert of psychologiseert, maar een die menselijk is en laat zien dat het heel normaal is om je zo te voelen onder deze vreselijke omstandigheden/spanning.
Je bent dus heel menselijk!!
Sterkte voor de komende tijd!

siem zei

Ja ongelooflijk wat een tempo waarin dit allemaal plaatsvindt maar gelukkig is er meteen aktie ondernomen. Inderdaad zoals Tijm al zegt wat een wijze huisarts die je gewoon steunt in je moeder en mens zijn met alle sterke en minder sterke kanten, mooi! Veel kracht voor jullie allen!!

Anoniem zei

Heel veel sterkte - ik heb veel bewondering voor jullie!
Liefs, Anne-Lies

Jolanda zei

Maar je bent en blijft de godin van de kant (alleen dan met supermenselijk trekjes).

Je komt er wel. Dikke knuffel

Heidi zei

Heel veel sterkte. Ik bid voor jullie. Misschien zie je daar niks in, maar toch kan ik het niet laten.

Jeannette zei

En wij leven 'menselijk' met jullie mee...
Véél liefs, véél kracht en moed gewenst. X

Feri zei

Everything'll be alright. I pray for you and I believe deeply in my heart - everything will be alrigth soon :)

hannah zei

Ik vind het niet meer dan logisch dat ouders het moeilijk hebben als ze een kind dit moeten zien doormaken.

Fijn dat Chris in staat is om toch zijn 'gewone' dingen te doen.

Veel liefs voor jullie allemaal!

CarlaM zei

Je maakt heel wat mee hè, in zo'n korte tijd. Af en toe eens inkakken is alleen maar een normale reactie op een abnormale situatie, je kan niet altijd sterk zijn. Hoeft ook niet. ;-)
Ik ben blij te horen dat Chris goed reageert op de behandelingen, klinkt positief, maar het blijft moeilijk hè. Nou lieve meid, veel sterkte maar weer voor de volgende stappen. Liefs CarlaM

Annita zei

2 maanden al weer, wat een enorme inbreuk op je leven, en dan al die tijd de spanning hoe het zal gaan. We leven met je mee.

esther zei

Lieve monique
Ik denk nog steeds aan jullie en tuurlijk heb jij het soms ook moeilijk en weet je het niet meer, goed dat je hulp hebt ingeroepen,veel sterkte nog!!!!
liefs esther

aafke7 zei

Wat kan het leven toch sjorren. Maar blijf buigzaam! Hartelijke groet