Givin' In

I'm giving in. I started on my FIRST Clapotis. It was not that I didn't want to, but there were so many other things to try. This one won't be for me, I think these colours will go best with the new coat I'm making for Bridget.
Ik geef toe. Ben gister begonnen aan mijn EERSTE Clapotis. Het was niet dat ik er niet een wilde maken, er waren alleen een heleboel andere dingen die ik eerst wilde proberen. Deze wordt voor Bridget, past mooi bij haar nieuwe jas (ik moet er nog steeds aan beginnen).
Ik laat hierboven zien, wat er aan de hand was met de handschoentjes van Bridget. Ik moest aan de voorkant de boel bij mekaar zien te krijgen, en dat wilde maar niet lukken. Omdat ik met haar aan tafel zat bij het Japans Breien en ze het heel goed kon, probeerde ik me te herinneren wat ze vertelde en liet zien en toen lukte het wel!
This picture above shows what I had to do on Bridget's Mittens. Grafting isn't my thing, but She showed me on a workshop Japanese Knitting. I tried to remember what she said and then I got it!
Ondertussen ben ik dus ook nog druk aan het breien aan de Myrtle Leaf sjaal voor Haar. Deze foto is alweer van een paar dagen terug, ik ben al een stuk verder. Ze vertelde me dat het handig zou zijn om een Life Line door het breiwerk te halen, nadat ik had gezegd dat ik zo'n 7 pennen uit moest halen omdat ik 2 stk. had laten vallen. (life line: een draad door de steken halen, zodat de st. niet te ver kunnen vallen en je vanaf dat punt alle st. weer op kunt zetten.
De Malabrigo breit lekker weg op pen 5, maar met het True Lace blijft het wel opletten.
In the mean time I'm still knitting away on the Myrtle Leaf scarf for Her. The Malabrigo knits wonderfully and has a lovely colour. I've used a life-line after I dropped two stitches, which in True Lace is sheer hell.